سهیلا باقری، تهیه‌کننده شبکه رادیویی سلامت که با عنوان اثر «روایت زبان‌هایی که خاموش می‌شوند» در نخستین جشنواره ملی مستند رادیویی پژواک به عنوان برگزیده انتخاب شده بود، درباره محتوای مستند خود گفت: این مستند به مرگ زبان‌هایی پرداخته که در حال انقراض و نابودی هستند و اگر فراموش شوند همراه خودشان بخشی از فرهنگ و تاریخ هم نابود و از بین خواهد رفت. 

جشنواره‌ها نگاه‌ها را دقیق‌تر و رویکردها را علمی‌تر می کند 

این تهیه‌کننده با بیان اینکه جشنواره‌ها نگاه‌ها را دقیق‌تر و رویکردها را علمی‌تر می کند، افزود: وقتی برای جشنواره کاری را می‌سازیم سعی می‌کنیم دقیق‌تر کار کنیم و حساسیت بیشتری به خرج می‌دهیم. از استادان راهنمایی می‌گیریم درباره محتوا و ساختار اثرمان مطالعه می کنیم و چون نتیجه گوش‌نواز و دلپذیر می‌شود کم‌کم این دقت نظر و حساسیت در سایر برنامه‌ها هم به کار گرفته می‌شود، البته به شرطی که دغدغه موظفی و برآورد و بیمه برای برنامه‌سازان وجود نداشته باشد و فرصت اندیشیدن و تحقیق را به برنامه ساز بدهد؛ بنابراین تا شرایط کاری برنامه‌سازان در رادیو اصلاح نشود صرفا برگزاری جشنواره‌ها نمی‌تواند باعث ارتقا برنامه سازی شود. 

جشنواره‌ها باعث تعامل افراد شاخص با رادیو خواهد شد 

باقری در پاسخ به این پرسش که برگزاری جشنواره‌های رادیویی را چگونه ارزیابی می کنید؟ گفت: این که برخی شبکه‌ها اقدام به برگزاری جشنواره در حیطه اهداف و ماموریت‌های خودشان کرده‌اند اتفاق خوبی است و باعث می‌شود برنامه‌سازان هر شبکه خودشان را در موضوعات دیگر هم محک بزنند. مثلا رادیو ایران جشنواره آیین سخن را برگزار کرد یا رادیو صبا جشنواره‌ای با رویکرد طنز داشت و رادیو سلامت با موضوع کرونا جشنواره برگزار کرده است؛ این جشنواره‌ها علاوه بر کشف استعدادها و محک‌زدن برنامه‌سازان در حوزه‌های مختلف باعث تعامل و ارتباط نهادها و یا افراد شاخص با رادیو نیز خواهد شد که اتفاق مبارکی است.

کارگاه‌های آموزشی مفیدتر و کاربردی‌تر برگزار شود 

تهیه کننده رادیو سلامت در ادامه با بیان اینکه هدف از برگزاری جشنواره‌ها در دنیا این است که باعث هم‌افزایی و تعامل و ارتقا دانش شرکت‌کنندگان شود یعنی باید به شکل یک رویداد علمی به آن نگاه شود، بیان کرد: برنامه‌سازان و منتخبین جشنواره باید در مدت زمان برگزاری جشنواره فارغ از مسئولیت‌های کاری دورهم جمع شوند آثار ارسال شده توسط استادان و شرکت‌کنندگان مورد نقد و بررسی قرار گیرد نقاط ضعف و قوت مطرح شود و در کنار این‌ها کارگاه‌های آموزشی هم برگزار شود تا نتیجه‌اش بشود هم‌افزایی میان برنامه‌سازان و مدیران و مخاطبان.

باقری ادامه داد: اتفاقی که در دوره اول جشنواره پژواک نیفتاد کارگاه هایی برگزار شد اما در آن‌ها نه برنامه‌ای نقد شد نه اثری مورد تحلیل قرار گرفت و نه راه یافتگان حضور داشتند که در مورد آثارشان توضیح بدهند و یا تجربه‌شان حرف بزنند. کارگاه‌هایی که الان پیش از برگزاری دوره دوم در حال برگزاری است مفید تر و کاربردی‌تر است. امیدوارم در جشنواره دوم برگزار کنندگان امکان و شرایط تعامل برنامه سازان را فراهم کنند و این نباشد که همکاران مراکز استان ها را فقط در اختتامیه جشنواره آن هم در زمان اهدای جوایز ببینیم. کارگاه‌هایی باشد که بیش تر با سبک کار یکدیگر آشنا شویم. 

جشنواره‌های رادیویی می‌توانند با رویکردهای درست  جریان‌ساز باشند 

وی در پایان در پاسخ به این سوال که به نظر شما جشنواره های رادیویی چگونه می تواند جایگاه رادیو را در سطوح مختلف کشور ارتقا دهد؟ اظهار کرد: جواب این سوال را با یک مثال می‌گویم. امسال رادیو سلامت جشنواره‌ «ترجمان دانش» را با محوریت حوادث ترافیکی و جاده‌ای برگزار کرد و این رویداد علمی - پژوهشی با همکاری دانشگاه علوم پزشکی تبریز و شبکه رادیویی سلامت برگزار شد. دانشجویان ارشد و دکترا و فارغ‌التحصیلانی که کمتر از سه سال از فارغ التحصیلی آنها گذشته و اعضای هیئت علمی دانشگاه ها، در این جشنواره پایان نامه های خود را در ۳ دقیقه ارائه کردند. دستاورد این جشنواره علاوه بر اینکه باعث دیده شدن نتایج پژوهش‌ها در حوزه حوادث و ایمنی ترافیک شد رسانه رادیو را نیز به عنوان یک رسانه اثرگذار معرفی کرد، بنابراین جشنواره‌های رادیویی می‌توانند با رویکردهای درست و هدف گذاری جریان ساز باشند.